Italijanski umetnik, jedan od najvećih renesansnih majstora, slavljen kao slikar, vajar, arhitekta, inženjer i naučnik. Njegov slikarski rad uticao je više od stoleća nakon njegove smrti na italijansku umetnost. Međutim njegov uticaj iako je bio najjači u slikarstvu nije ostao samo na tome već se on osećao i u anatomiji, optici, hidraulici itd., urkatko - u većini grana moderne nauke. Leonardo Da Vinči rodio se u malom gradu Vinci u pokrajini Toscana nedaleko od Fiorentine godine 1452. kao nezakonito dete Piera, dobrostojećeg fiorentinskog javnog pisara i njegove ljubavnice seljanke Caterine. U dobu od sedamnaest godina Leonardo se s ocem seli u Fiorentinu gde radi u radionici ondašnjeg velikog umetnika Verrocchija. U to vreme Fiorentina je bila intelektualno i umetničko središte Italije. Brzo je napredovao u društvu jer je bio zgodan, komunikativan i muzički nadaren. Oko 1466. godine Leonardo je postao učenik u radionici Andrea del Verrocchiija, vodećeg fiorentinskog slikara i vajara toga vremena.
U Verrocchijevoj radionici Leonardo se upoznao s mnogim načinima rada, od oslikavanja oltara do izrade velikih kipova u mermeru i bronzi. Godine 1472. postao je član fiorentinske slikarske gilde, a 1476. još uvek je bio Verrocchijev pomoćnik. U Verrocchijevom delu Krštenje Isusa klečećeg anđela na levoj polovini slike naslikao je Leonardo. Godine 1478. Leonardo je postao nezavisni majstor. Prvi povereni rad, oslikavanja oltara kapelice u fiorentinskoj gradskoj većnici nikada nije dovršio. Oko 1482. godine Leonardo je ušao u službu vojvode od Milana, Ludovica Sforze, kada je vojvodi poslao zapanjujuće pismo u kojem je tvrdio kako može graditi minijaturne mostove, i kako poznaje tehniku konstruisanja bombi i pravljenja topova. Potvrdio je kako može graditi brodove baš kao i oklopna vozila, kataputle i druge ratne mašine, te da uz to može izrađivati skulpture u mermeru, bronzi i glini. U bezbrojnim vojvodinim ratnim poduhvatima služio je kao glavni inženjer, a istovremeno je bio aktivni arhitekta. U periodu od 1495. do 1497. godine Leonardo da Vinci je radio na svom remek-delu Poslednjoj večeri. Njegovo obimom najveće delo bio je monumentalni spomenik Francesca Sforze, Ludovicovog oca, u bronzi u dvorištu dvorca Sforzesco. U decembru 1499. francuske su snage iz Milana istisnule porodicu Sforza. Stoga je Leonardo ostavio kip nedovršen (uništili su ga francuski strelci koji su ga koristili kao metu) i vratio se u Firencu 1500. godine. Godine 1502. Leonadro je ušao u službu Cesare Borgie, vojvode od Romagne i sina pape Aleksandra VI.
Kao vođa vojvodinog tima arhitekata i inžinjera Leonardo je nadgledao radove na utvrđenjima unutar papinskih teritorija u središnjoj Italiji. Godine 1503. bio je član komisije koja je odlučivala na kojem će se mestu smestiti David, čuveni mermerni kip, rad italijanskog vajara Michelangela, koji je takođe služio kao inženjer u ratu protiv Pise. Krajem godine Leonardo je počeo dizajnirati dekoraciju za veliku dvoranu palate Vecchio. Predmet je bio bitka kod Anghiarija u kojoj je Fiorentina pobedila Pisu. Nacrtao je većinu dekoracija i dovršio skicu dela 1505. godine, ali slikanje nikada nije dovršio. Originalni crtež je uništen u 17. veku tako da su do danas preživele samo kopije, od kojih je najčuvenija ona Petera Paula Rubensa. Za vreme svog tzv. drugog fiorentinskog perioda Leonardo je naslikao nekoliko portreta, ali jedini koji je ostao sačuvan do današnjeg dana jeste čuveni portret Mona Lise. Godine 1506. Leonardo je ponovo u Milanu na poziv francuskog guvernera Charlesa d'Amboisea. Za vreme boravka u Milanu francuske su ga vlasti odlikovale titulom peintre et ingenieur ordinarie. Naredne godine postao je dvorski slikar kralja Luja XII., koji je tada vladao u Milanu. Narednih šest godina Leonardo će provesti između Milana i Fiorentine, gde će često posećivati svoju polubraću i polusestre brinući se za njih.
U Milanu je nastavio svoje inženjerske projekte i započeo rad na spomeniku Gian Giacomo Trivulziju, zapovedniku francuskih snaga u gradu. U periodu od 1514. do 1516. Leonardo je živeo u Rimu pod patronažom pape Lea X. Godine 1516. putovao je u Francusku kako bi ušao u službu kralja Franje I. Zadnju godinu svog života proveo je u Château de Cloux, blizu mesta Amboise, gdje je preminuo 2. maja 1519. godine.
Iako je Leonardo naslikao veoma mali broj slika, od kojih je većina ostala nedovršena, on je ipak bio neverovatno inovativan i uticajan umetnik. U svojim slikarskim začecima njegovi radovi oslanjali su se na one njegovog učitelja Verrocchija. S vremenom Leonardo se sve više udaljavao od takvog načina rada i u svojim je slikama glavne likove stavljao u prvi plan dok su se u pozadini mogli videti imaginarne ruševine i scene bitaka. Da Vincijev stil inovacije najvidljiviji je na njegovom delu Poslednja večera u kojem je tradicionalnu temu obradio na sasvim nov način. Tako umesto da je 12 apostola prikazao kao 12 zasebnih likova on ih je grupisao u dinamične jedinice po tri lika ističući tako figuru Hrista koji se nalazi u središtu slike. Veliki renesansni majstori iz Fiorentine, kao npr. Rafaelo, Andrea del Sarto i fra Bartolommeo učili su od Leonarda.
Novembar 10th 2018, 21:49 od 
